category drinks

ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΚΑΙ ΟΦΕΛΗ

1. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα λιπαρά. Τα μονοακόρεστα λιπαρά αποτελούν το λεγόμενο «καλό λίπος», βασική πηγή των οποίων είναι το ελαιόλαδο. Τα μονοακόρεστα λιπαρά προστατεύουν από την εμφάνιση διάφορων νοσημάτων, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο σακχαρώδης διαβήτης, ενώ μειώνουν ελαφρά την «κακή» (LDL) χοληστερόλη, ενώ δεν επηρεάζουν ή -κατά άλλους ερευνητές- αυξάνουν ελαφρώς τα επίπεδα της ΗDL («καλής» χοληστερίνης).

2. Περιέχει μεγάλη ποσότητα αντιοξειδωτικών. Τα αντιοξειδωτικά που εντοπίζονται στο ελαιόλαδο είναι βιολογικά ενεργά και μειώνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης χρόνιων ασθενειών.

3. Προστατεύει ενάντια στις καρδιοπάθειες. Οι καρδιοπάθειες αποτελούν τη συχνότερη αιτία θανάτου στις ανεπτυγμένες χώρες, σύφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο έχει σημαντικά οφέλη στην υγεία της καρδιάς. Μειώνει την αρτηριακή πίεση, αναστέλλει την οξείδωση της «κακής» (LDL) χοληστερόλης και βελτιώνει τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων.

4. Έχει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Το ελαιόλαδο περιέχει θρεπτικά συστατικά, όπως το ελαϊκό οξύ και το ελεοκάνθημα, που καταπολεμούν τις φλεγμονές.

5.  Βοηθάει στην πρόληψη του εγκεφαλικού επεισοδίου. Αρκετές μεγάλες μελέτες αποδεικνύουν ότι τα άτομα που καταναλώνουν ελαιόλαδο έχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, το οποίο αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες θανάτου στις ανεπτυγμένες χώρες.

6. Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Τόσο οι μελέτες παρατήρησης όσο και οι κλινικές δοκιμές δείχνουν ότι το ελαιόλαδο, σε συνδυασμό με μια μεσογειακή διατροφή, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 κατά 40%.

7. Βοηθάει στην αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Δεν υπάρχει διατροφή που να θεραπεύει τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, ωστόσο, το ελαιόλαδο μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του πόνου και του πρηξίματος των αρθρώσεων. Τα ευεργετικά αποτελέσματα αυξάνονται σημαντικά όταν συνδυάζεται με ιχθυέλαιο.

8. Αναστέλλει την εξέλιξη του Alzheimer. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Λουιζιάνας κατάφεραν να σταματήσουν την εξέλιξη της νόσου Alzheimer σε πειραματόζωα χρησιμοποιώντας ειδικά επιλεγμένο ελληνικό ελαιόλαδο στη διατροφή τους. Σύμφωνα με τους Αμερικανούς καθηγητές, πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική ανακάλυψη, η οποία ανοίγει τον δρόμο για τον χαρακτηρισμό του ελαιολάδου ως ιατρικού τροφίμου.

9. Καταπολεμά την κατάθλιψη. Ολοένα και περισσότερες μελέτες υποστηρίζουν ότι η διατροφή μπορεί να βοηθήσει επικουρικά στη θεραπεία και την πρόληψη των νόσων που σχετίζονται με τον εγκέφαλο. Η μεσογειακή διατροφή και συγκεκριμένα το ελαιόλαδο έχει συνδεθεί με μείωση της κατάθλιψης.

10. Ενυδατώνει το δέρμα και τα μαλλιά. Το ελαιόλαδο έχει μαλακτικές και ενυδατικές ιδιότητες, γι’ αυτό αποτελεί βασικό συστατικό σε πολλά προϊόντα περιποίησης. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να αφαιρέσετε το μακιγιάζ σας, σε σπιτική μάσκα μαλλιών, ως θεραπεία για τις παρανυχίδες ή για να φτιάξετε το δικό σας απολεπιστικό σώματος.

GUAVA, ΠΟΙΟ GUAVA;

Το Guava είναι ένα τροπικό φρούτο πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά. Έχει μοναδική γεύση, άρωμα και ιδιότητες που προάγουν την υγεία.

Ιστορία του Guava

Ο τόπος καταγωγής του Guava είναι αβέβαιος, αλλά πιστεύεται ότι προέρχεται το Νότιο Μεξικό ή την Κεντρική Αμερική. Οι Πορτογάλοι αποικιοκράτες το μετέφεραν από τον Νέο Κόσμο έως τις Ανατολικές Ινδίες. Οι Ασιάτες το υιοθετήσαν ξεκίνησαν να το καλλιεργούν σαν φρούτο. Το ροζ Guava στη συνέχεια ταξίδεψε από τις πυραμίδες της Αιγύπτου προς την Γαλλία. Στην Αίγυπτο, το Λίβανο και τη Νότια Αφρική, ο χυμός Guava είναι πολύ δημοφιλής.

Είναι ένα αειθαλές, τροπικός θάμνος ή μικρό δέντρο χαμηλής ανάπτυξης. Τα Guava ευδοκιμούν σε υγρά και ξηρά κλίματα και είναι ανθεκτικά σε σύντομες περιόδους ψύχους. Όταν ωριμάσουν οι καρποί τρώγονται φρέσκοι ή μαγειρεμένοι. Οι καρποί διαφέρουν σε μέγεθος και χρώμα. Τα Guava είναι στρογγυλά απιοειδή, στο σχήμα θυμίζουν αχλάδια ή δαμάσκηνα, ενώ στο μέγεθος κυμαίνονται από 2,5-10 εκ. στη διάμετρο. Έχουν λεπτή, απαλή πράσινη φλούδα που κιτρινίζει καθώς ωριμάζουν. Η σάρκα ποικίλλει από άσπρο μέχρι βαθύ ροζ ή απαλό κόκκινο και περιέχει επίπεδα, σκληρά κουκούτσια που τρώγονται. Τα Guava είναι πολύ μυρωδάτα, με γεύση γλυκόξινη και αρωματική, που θυμίζει λίγο εκείνη των κυδωνιών. Η πιο γνωστή ποικιλία Guava είναι εκείνη με τους κίτρινους καρπούς. Τα Guava-φράουλα ή κεράσι είναι μικρότερα με κοκκινωπή φλούδα.

 Οφέλη για την υγεία

Το Guava είναι χαμηλό σε θερμίδες και λίπη, αλλά περιέχει πολλές ζωτικές βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη του καρκίνου, αντιγήρανση, κ.α.

Το Guava περιέχει πάνω από πέντε φορές περισσότερη βιταμίνη C από ένα πορτοκάλι (ειδικά η φλούδα). Τα 100 γρ. Guava παρέχουν 228 mg βιταμίνη C, τρεις φορές περισσότερες από την ημερήσια συνιστώμενη πρόσληψη.

Ο καρπός του Guava αποτελεί πολύ πλούσια πηγή διαλυτών φυτικών ινών (5,4 γρ. ανά 100 γρ. φρούτου). Η περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες βοηθά στην προστασία του βλεννογόνου του παχέος εντέρου μειώνοντας το χρόνο έκθεσης σε τοξίνες, καθώς και στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας.

Το Guava αποτελεί πολύ καλή πηγή βιταμίνης Α και φλαβονοειδών όπως β-καροτένιο, λυκοπένιο, λουτεΐνη και κρυπτοξανθίνη. Οι ενώσεις αυτές είναι γνωστό ότι έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ως εκ τούτου είναι απαραίτητες για τη βέλτιστη υγεία.

Τα 100 γρ. ροζ Guava παρέχουν 5204 mg λυκοπένιο, σχεδόν τη διπλάσια ποσότητα σε σχέση με τις ντομάτες (τα 100 γρ. ντομάτας περιέχουν 2573 mg λυκοπενίου). Μελέτες έχουν δείξει ότι το λυκοπένιο από το ροζ Guava αποτρέπει τις βλάβες του δέρματος από τις ακτίνες UV και προσφέρει προστασία από τον καρκίνο του προστάτη.

Το Guava αποτελεί πλούσια πηγή καλίου. Περιέχει περισσότερο κάλιο σε σχέση με άλλα φρούτα όπως μπανάνα. Το κάλιο είναι ένα σημαντικό συστατικό των κυττάρων και των υγρών του σώματος, που βοηθά τον έλεγχο του καρδιακού ρυθμού και της πίεσης του αίματος.

Τέλος, το Guava αποτελεί μέτρια πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β, βιταμίνης Ε και Κ, καθώς και μέταλλα όπως μαγνήσιο, χαλκό και μαγγάνιο.

Πως διαλέγω καλό Guava

Όταν αγοράζετε φρέσκα Guava θα πρέπει η φλούδα του να είναι άθικτη χωρίς σχισμές και χτυπήματα. Τοποθετώντας τα Guava σε τυλιγμένο σε ένα χαρτί με μια μπανάνα ή μήλο, θα επιταχύνετε τη διαδικασία ωρίμανσης τους. Τα ώριμα Guava έχουν ένα χαρακτηριστικό χρώμα και ευχάριστο άρωμα. Τα βρίσκουμε και κονσερβοποιημένα μέσα σε σιρόπι. Με τα Guava μπορείτε να φτιάξετε γλυκούς χυμούς φρούτων.

Πως να το συντηρείτε

Το ώριμο, αλλά πράσινο Guava μπορεί να αποθηκευτεί για δύο έως πέντε εβδομάδες υπό ιδανικές, ρυθμιζόμενη θερμοκρασία μεταξύ 8 °C και 13 °C και σχετική υγρασία από 85% έως 95%. Το υπερώριμο Guava μπορεί να συντηρηθεί στο ψυγείο μόνο για λίγες ημέρες.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης

Πλένετε καλά το Guava τα χέρια σας σε τρεχούμενο νερό για να απομακρύνετε τυχόν υπολείμματα σκόνης ή εντομοκτόνα. Τα φρέσκα ώριμα Guava καταναλώνονται καλύτερα με τη φλούδα τους. Αφαιρέστε τυχόν άνθη από κορυφή του φρούτου και στη συνέχεια κόψτε το σε κύβους ή σε φέτες, όπως κάνετε με τα μήλα.

Καταναλώστε φρέσκα Guava, ολόκληρα, για να απολαύσετε το φυσικό τους άρωμα και τη μοναδική τους γεύση, γιατί τα ώριμα Guava είναι νοστιμότατα ωμά.

Ο χυμός Guava είναι ένα δημοφιλές γευστικό ποτό σε πολλά μέρη του κόσμου.

Προσθέστε Guava στις φρουτοσαλάτες, στο γιαούρτι ή σε smoothies.

Από τα Guava παρασκευάζονται καραμέλες, μαρμελάδες, ζελέ και παγωτά.

Μπορείτε να τα βράσετε σε σιρόπι, αλλά χρειάζονται προσοχή γιατί η φλούδα τους διαλύεται εύκολα. Η σάρκα τους μπορεί να γίνει πολτός και να χρησιμοποιηθεί σε παγωτά και σορμπέ ή να γίνει μαρμελάδα και ζελέ (μόνα τους ή μαζί με άλλα φρούτα) ή γλυκό ρόφημα.

Όπως και τα κυδώνια, ταιριάζουν με τα μήλα. Λίγες φέτες ξεφλουδισμένο Guava στη μηλόπιτα ή τη σως μήλου δίνουν ένα ιδιαίτερο άρωμα.

Τα Guava μπορούν, επίσης, να χρησιμοποιηθούν σε αλμυρές συνταγές είναι ιδανικά σε σως για πάπια ή κυνήγι πουλιών, ως προσθήκη σε σαλάτες ή συνδυασμένα με τυρί κρέμα ως ορεκτικό.

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ 8 ΠΟΤΗΡΙΑ ΝΕΡΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ;

Το νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή, λένε οι ειδικοί, και η αφυδάτωση έχει σίγουρα αρνητικές συνέπειες. Αλλά υπάρχουν επίσης πολλές παρανοήσεις γύρω από αυτό, όπως π.χ. η ιδέα ότι πρέπει να πίνουμε νερό όλη την ημέρα- μια αντίληψη που ενισχύεται από δεκάδες εφαρμογές των smartphones που στέλνουν διάφορες σχετικές υπενθυμίσεις για ενυδάτωση.

Πόσο νερό πρέπει να πίνoυμε τελικά κάθε μέρα; Είναι μια απλή ερώτηση χωρίς εύκολες απαντήσεις. Μέχρι σήμερα, πολυάριθμες μελέτες δίνουν διαφορετικές εκδοχές, αλλά στην πραγματικότητα, οι ανάγκες μας εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης της υγείας, του φύλου και της ηλικίας, του πόσο δραστήριοι είμαστε και του πού ζούμε.

Η κατευθυντήρια γραμμή για 8 ποτήρια νερό την ημέρα, σύμφωνα με μία θεωρία, ξεκίνησε από μια παρερμηνεία της εισήγησης του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Ερευνητικής Επιτροπής Τροφίμων και Διατροφής το 1945. Εξακολουθεί να μην υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη για τον μαγικό αριθμό οκτώ, αλλά η ιδέα παραμένει, ίσως γιατί κανείς δεν έχει καταλήξει σε κάτι πιο συγκεκριμένο. Πιθανά να μην υπάρχει και μαγικός αριθμός ούτως ή άλλως. Οι ανάγκες του οργανισμού διαφέρουν ανάλογα με το μέγεθος του σώματος, τις περιβαλλοντικές συνθήκες και τα επίπεδα δραστηριότητας. Επίσης, εκτός από το νερό, οι άνθρωποι παίρνουν πολλά υγρά από τα τρόφιμα και τα ποτά.

Η αλήθεια είναι τα κύτταρα μας χρειάζονται νερό για να λειτουργήσουν και έρευνες έχουν συνδέσει την αφυδάτωση με πονοκεφάλους, ζάλη και λήθαργο, μειώσεις της βραχυπρόθεσμης μνήμης, της αποτελεσματικότητας στην επίλυση μαθηματικών προβλημάτων και άλλων γνωστικών λειτουργιών , ιδιαίτερα μετά από μια απώλεια πάνω από 2% του σωματικού βάρους λόγω απώλειας υγρών. Σε μια μελέτη του 2015 που έβαλε 11 νεαρούς άνδρες σε προσομοιωτή οδήγησης, τα σφάλματα είχαν διπλάσιες πιθανότητες να συμβούν όταν είχαν περιορίσει την κατανάλωση υγρών κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η ήπια αφυδάτωση μπορεί να συμβαίνει συχνά στον οργανισμό μας και, τις περισσότερες φορές, δεν δημιουργεί προβλήματα δηλώνει ο Stephen Mears, ένας ερευνητής αθλητικής διατροφής στο Πανεπιστήμιο Loughborough στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένας από τους συγγραφείς της παραπάνω μελέτης. Σε μια άλλη ερευνητική εργασία το 2015, ο ίδιος και οι συνεργάτες του εξέτασαν τις συγκεντρώσεις στα ούρα 156 ανθρώπων που έκαναν διάφορα επαγγέλματα. Το 56% των συμμετεχόντων  έδειξε σημάδια αφυδάτωσης κατά την έναρξη της βάρδιας της δουλειάς τους. Περίπου οι μισοί από αυτούς ήταν ακόμα αφυδατωμένοι μετά από τουλάχιστον 7 ώρες δουλειάς και 35% του συνόλου είχαν αφυδατωθεί στο τέλος της βάρδιας τους. Οι ερευνητές δεν μέτρησαν πόσο ή πώς η αφυδάτωση επηρέασε την απόδοση και σύμφωνα με τον Mears, τα αποτελέσματα δεν είναι απαραίτητα ανησυχητικά. “Δεν θα έλεγα ότι ήταν ένα πρόβλημα», λέει. “Θα έλεγα ότι είναι κάτι που θα μπορούσε να βελτιωθεί.”

Ο έλεγχος του βάρους είναι ένας άλλος τομέας όπου το νερό μπορεί να βοηθήσει, ειδικά όταν καταναλώνεται αντί των διαφόρων θερμιδικών ποτών. Σε μια μελέτη του 2012, από τους 318 υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες, όσοι επιλέχθηκαν τυχαία να καταναλώνουν νερό ή ποτά χωρίς θερμίδες αντί των συνηθισμένων θερμιδικών ποτών τους, είχαν διπλάσιες πιθανότητες να χάσουν 5% βάρος σε διάστημα έξι μηνών, από εκείνους που μπορούσαν να πίνουν ό, τι ήθελαν. Ωστόσο, άλλες μελέτες δεν έχουν καταφέρει να προφέρουν τις ίδιες αποδείξεις και συχνά όσοι χρησιμοποιούν το νερό ως εργαλείο για την απώλεια βάρους μένουν με ασαφείς οδηγίες  σχετικά με το πότε, γιατί ή πόσο να πίνουν, σημειώνει η διατροφική  επιδημιολόγος Jodi Stookey σε ένα πρόσφατο άρθρο. Η αξιολόγησή της σε 134 τυχαιοποιημένες μελέτες εντόπισε πιθανές καταστάσεις που μπορούν να κάνουν το νερό πιο χρήσιμο ως εργαλείο για την απώλεια βάρους. Ειδικότερα, υποψιάζεται ότι το νερό είναι πιο αποτελεσματικό όταν συνδυάζεται με μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων ή μειωμένων υδατανθράκων

Όσον αφορά την άσκηση, το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητιατρικής έχει εδώ και χρόνια συστήσει στους αθλητές να πίνουν αρκετά υγρά κατά την άσκηση ώστε να αποφευχθεί η απώλεια πάνω από το 2% του σωματικού τους βάρους. Μεγαλύτερη εφίδρωση θα μπορούσε να βλάψει την αερόβια απόδοση, την ταχύτητα, τη δύναμη και την αντοχή. Αλλά και αυτός ο αριθμός έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης. Μερικοί άνθρωποι ανέχονται την αφυδάτωση καλύτερα από άλλους. Και μερικές φορές, η αφυδάτωση μπορεί να προσφέρει ένα πλεονέκτημα. Οι διακεκριμένοι μαραθωνοδρόμοι χάνουν τακτικά 5% ή και περισσότερο του σωματικού τους βάρους μέσω του ιδρώτα κατά τη διάρκεια αγώνων, λέει ο Mears. Και μερικοί τρέχουν γρηγορότερο καθώς είναι ελαφρύτεροι. Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, οι πιο γρήγοροι δρομείς αντοχής και οι τριαθλητές χάνουν περισσότερο από το 3% ή 4% του βάρους τους κατά τη διάρκεια αγώνων.  Επίσης, αντίθετα με ό,τι γενικά πιστεύεται, η αφυδάτωση δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο για κράμπες. Ο πρώην Αιθίοπας μαραθωνοδρόμος Haile Gebrselassie έχασε το 10% του σωματικού βάρους του κατά τη διάρκεια ορισμένων αγώνων, και παρόλα αυτά, έσπασε παγκόσμια ρεκόρ. Αλλά το ποσοστό του ιδρώτα του δεν είναι δεδομένο για όλους. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα,  Ισπανοί ερευνητές ανέλυσαν δείγματα ιδρώτα που πήραν από 157 έμπειρους δρομείς και βρήκαν διαφορετικές συγκεντρώσεις άλατος στον ιδρώτα των αθλητών που ήταν άσχετες με την ηλικία, το μέγεθος του σώματος, την άσκηση ή ακόμα και το ποσοστό ιδρώτα. Το πόσο αλάτι χάνουμε επηρεάζει το πόσο αλάτι και νερό θα πρέπει να αντικαταστήσουμε ώστε να μείνουμε ενυδατωμένοι, λέει ο Dirk de Heer, ένας ερευνητής φυσιολογίας της άσκησης στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνα.